Zetelen.

Het begon met een mailtje. Van een Nederlandse Keukenproducent. Of we, met de verbouwing in het vooruitzicht, geïnteresseerd waren in een vrijblijvend prijsbestek. En of we daarvoor naar hun winkel in Hulst konden komen, Morres. Check. Vier uur water bij mijn wijn doen later, kwamen Het Lief en ik tot een compromis.
Maar kom, om to the point te komen, vorige week moesten we terug richting Hulst voor de laatste besprekingen ivm de concretisering van onze keuken, en toen we daar toch waren, stelde Sieselaajn luchtig voor om de Morres 'eens snel door te lopen'. Wie mij een beetje kent weet nu al dat het fout liep.
'Luchtig' eindigde immers aan het bureau van een sympathieke verkoopster, en een diepe kreun vanuit mijn portemonnee later ben ik nu ook de toekomstige eigenares van mijn eigenste luie zetel. Joepie ende Hoera.
We gingen voor een betaalbaar ontwerp van Montel, wie mij volgt op Pinterest had hem al zien passeren.
We kozen voor een bruin exemplaar, en Het Lief wees mij op zijn aanwezige nood naar veel en grote kussens.

Ik besloot dus aan de slag te gaan. Want als we tegen september veel kussens willen, dan moet er op tijd voor gezorgd worden, ahjaa! Dat huis verbouwt zichzelf wel, toch?
Ik zag veel dat ik wou. Dit, en ook wel dit, of toch maar dit?


Ik begon vol moed aan het laatste, maar dat borduren liep voor geen meter. 30 scheve kruiskes later besloot ik er een eind aan te maken. Alternatief dan maar, want ik had nu zo'n schoon lapke gehaakt. Ik besloot voor de vogels te gaan.

Tegen de achterkant stikte ik twee flappen fleece, die sluiten met drukknopen. Zoals ge misschien kunt zien stak ik er voorlopig een rood kussen in, want een kussen van 45x45cm blijkt geen standaardmaat te zijn. Ge ziet, ik denk overal op tijd aan.

Zo'n vogellijn, daar kroop verdomd veel werk in. Al bij al toch goed voor anderhalf uur gepruts. Die dikke gehaakte lap gleed ook niet zoals gewenst onder mijn machine door, multi foefelaré dus.
Ik ontzag mij dan ook een tweede lijn, waarvan ik nu ongelooflijk spijt heb. Luiheid komt voor de val, of zoiets?
Dus besloot ik de leegte op te vullen met een strik, eentje die ik U al een poosje beloof. Ik nam intussen ook foto's en zal dat met U delen. In de nabije toekomstigheid.

Die petroleumkleurige wol, die had ik nog over van een vorig project. En daar wil ik graag Uw mening over.

Avonden werk heb ik daaraan gehad, want 160cm was weer zo'n onbezonnen afmeting die uit mijn brein ontsproot. Dat moet dan natuurlijk de nodige lengte hebben. Soit. Er moet dus nog een randje rond. En ik kan maar niet beslissen welk kleur ik daarvoor zou gaan gebruiken.

Ik vraag het dus aan U. Heel beleefd. Deel met mij Uw ongezouten mening. Alstublieft.

Dankuwel.

Sieselaajn.