Er was eens een meisje, en die heette Sieselaajn. Al surfend op het internet kwam ze op een dag (het kan ook nacht geweest zijn) dit tegen.
'Oh', dacht Sieselaajn, 'wat een mooi rokje! Wat dapper van La Fille Hella om dat te maken!'
Toen ze las dat er nog dappere vrouwen waren die zich aan het avontuur hadden gewaagd, besloot Sieselaajn haar angst voor patroonpapier te overwinnen en op tocht te gaan.
Patroonpapier, dat had ze al eens in een andere vorm zien passeren. Bij Mme Zsazsa bijvoorbeeld, en dus spoorde ze snel het bericht op. Aangezien Sieselaajn nogal gehaast was, las ze 'AVA' in plaats van 'AVEVE', en ging ze met de fiets de stad in op zoek naar dat beruchte boterhammenpapier.
Groot was haar ongeloof toen de vrouw van de AVA beweerde dat ze geen boterhampapier hadden. Ze stak dan ook een kleine argumenten-regen af, aangezien ze dat nochtans van Mme Zsazsa had gehoord. Met grote teleurstelling richting Meneer Veritas dan maar. Ook die mocht geen soelaas brengen. 'Uitgeput', zo luidde het verdikt. Met nog grotere teleurstelling droop Sieselaajn ook daar af.
Gelukkig was er nog Meneer Artevelde op de Vrijdagsmarkt. Die toverde daar zomaar eventjes patroonpapier van onder de toonbank, en had nog stoffen ook. Wat een meevaller.
Die avond ging Sieslaajn aan de slag. Gewapend met een (onzichtbare) lat, lintmeter en wat gezond verstand ging ze het patroonpapier te lijf.
Dat gezond verstand, dat liet helaas wat te wensen over, en resulteerde halverwege het proces in iets wat maat 52 moet benaderd hebben. Sieselaajn begon dus naarstig te knippen, want hoezeer ze ook van eten houdt, zo'n vaart ging het nog niet.
Maar ondanks het knippen, vloeken, tornen, herstikken, passen, meten, op een hoopje smijten en terug strijken, liep het verhaal goed af. Zo gaat dat nu eenmaal in sprookjes.
Of ja. Bijna goed dan.
Het gezwoeg eindigde in een rokje, hoera! Dat Tricot niet de meest dankbare stof is om uw eerste rokje uit te naaien, had Sieselaajn vakkundig genegeerd. Gelukkig voor haar is die 'eerste keer' nu achter de rug en kan ze op zoek naar nog meer leuke tricot.
Ohja, Sieselaajn moet zich misschien mogelijks nog eens gaan verexcuseren bij de Mevrouw van de AVA. Dat zou wel beleefd zijn van haar.
'Oh', dacht Sieselaajn, 'wat een mooi rokje! Wat dapper van La Fille Hella om dat te maken!'
Toen ze las dat er nog dappere vrouwen waren die zich aan het avontuur hadden gewaagd, besloot Sieselaajn haar angst voor patroonpapier te overwinnen en op tocht te gaan.
Patroonpapier, dat had ze al eens in een andere vorm zien passeren. Bij Mme Zsazsa bijvoorbeeld, en dus spoorde ze snel het bericht op. Aangezien Sieselaajn nogal gehaast was, las ze 'AVA' in plaats van 'AVEVE', en ging ze met de fiets de stad in op zoek naar dat beruchte boterhammenpapier.
Groot was haar ongeloof toen de vrouw van de AVA beweerde dat ze geen boterhampapier hadden. Ze stak dan ook een kleine argumenten-regen af, aangezien ze dat nochtans van Mme Zsazsa had gehoord. Met grote teleurstelling richting Meneer Veritas dan maar. Ook die mocht geen soelaas brengen. 'Uitgeput', zo luidde het verdikt. Met nog grotere teleurstelling droop Sieselaajn ook daar af.
Gelukkig was er nog Meneer Artevelde op de Vrijdagsmarkt. Die toverde daar zomaar eventjes patroonpapier van onder de toonbank, en had nog stoffen ook. Wat een meevaller.
Die avond ging Sieslaajn aan de slag. Gewapend met een (onzichtbare) lat, lintmeter en wat gezond verstand ging ze het patroonpapier te lijf.
Dat gezond verstand, dat liet helaas wat te wensen over, en resulteerde halverwege het proces in iets wat maat 52 moet benaderd hebben. Sieselaajn begon dus naarstig te knippen, want hoezeer ze ook van eten houdt, zo'n vaart ging het nog niet.
Maar ondanks het knippen, vloeken, tornen, herstikken, passen, meten, op een hoopje smijten en terug strijken, liep het verhaal goed af. Zo gaat dat nu eenmaal in sprookjes.
 |
| Oeps! |
Of ja. Bijna goed dan.
 | |
| Tadaaaa! |
Het gezwoeg eindigde in een rokje, hoera! Dat Tricot niet de meest dankbare stof is om uw eerste rokje uit te naaien, had Sieselaajn vakkundig genegeerd. Gelukkig voor haar is die 'eerste keer' nu achter de rug en kan ze op zoek naar nog meer leuke tricot.
Ik waagde me onlangs ook aan tricot. En dat is inderdaad niet simpel.
BeantwoordenVerwijderenMaar uw resultaat is toch goed hé
mooi !!!!!!!!! plus ge gaat da rokje op veel kunnen combineren, zitten goede kleuren in!
BeantwoordenVerwijderentricot stik je het best met een iets wat losse steek dan trekt de stof niet zo tegen en komen de steken minder rap los
BeantwoordenVerwijderen