Fotohoes #1

Sieselaajn vertrekt op weekend. Sebiet. En in plaats van mijn valies te maken, laat ik jullie liever weten wat ik gisterenavond heb uitgewreten. Ik naaide een hoes. Meer bepaald een fotohoes. Voor nen kodak. Niet de foto's. Allez, ge begrijpt mij wel.

Ik ben de eigenares van een schamel Fuji-cameraatje, moeder en vader hadden dat ooit in nood eens gekocht toen ze op citytrip waren en de reflexcamera vergeten waren. Da's regel bij ons thuis. Wat ge niet mee hebt op reis, dat koopt ge. En zo kom ik dus aan dat afdankertje. Nadat het zo'n 2 jaar dienst weigerde, is het nu weer geschikt om hier en daar een foto te trekken, zeker geen high-quality, dat merkten jullie hier al.
Toch moest dat ding in 't nief. En snel. Een nieuwe hoes maken leek me simpel, tot ik bij Zo-ella's blog terecht kwam. Verdorie, wat'n keuze! En uiteindelijk koos ik voor dit voorbeeld, 't is er eentje van Hine. Ik overwoog nog het origineel aan te schaffen, maar mijn portemonnee kreeg last van zweetaanvallen. Dus heb ik dat ongeveer een beetje nagebootst, met een verwijfder kleurenschema en uiteraard de nodige hiaten. Een foto volgt na't weekend, ik hoop dat mijn vrienden die wel een reflexcamera hebben er nen schonen foto van kunnen trekken. En dan krijgen jullie't te zien.

En ja, #1, want er komt nog een sequel, eentje waar ik nog meer mee ga stoefen. Dat belooft.

À Bièntôt,

Sieselaajn.

En ps: Bedankt, Zo-Ella, bij voorbaat.

Gestikte post.

Naar goede gewoonte vindt hier in juli een collectieve familiale uittocht plaats. Richting kamp. Tijd om daar naar huis te schrijven is meestal schaars, maar ter plekke wordt gevochten om de titel van 'de meeste post'. Aangezien zo'n 70% van de toekomstige vrouwelijke voortplantingsverantwoordelijken van onze familie samentroept op dat befaamde kamp, heb ik wel een uurtje werk om hen allen van de nodige brieven te voorzien. Gelijkwaardige post. Want er wordt vergelijken, ahjaaaaa.

Ik ging dat eens rap in een uurken fixen, maar dat is een klein beetjen uit de hand gelopen. 't Resultaat mocht er gelukkig wel zijn, al zeg'k het zelf.

Een ster voor de kleinste nichtjes, die op een podium steevast het showbeest uithangen.

Een zon voor de zus, die -na haar ochtendhumeur- steevast het zonneke in de leidinsploeg uithangt.

Een denkwolk voor de pubers, meer woorden moet ge daar niet aan vuil maken want al de rest wordt toch maar met luid gegiechel onthaald.

Een scheut energie voor nicht Julie, dat komt al eens van pas naar't einde van't kamp toe, zeker voor de leidingsploeg.

Een setje bestek voor de kookploeg,

And last but not least, een beetje liefde voor Dé Mammie, die al 15 jaar haar botten afdraait in de kampkeuken.

Ge smijt dat allemaal samen in een postpakket, en ge maakt wat mensen content. Ge ziet, dat moet allemaal niet moeilijk zijn, en met wat snoepen oogst ge altijd succes.





En voor de werkwijze, men neme:

Een cornflakesdoos of drie
Een normaal postkaartjen (voor de afmetingen)
Een leuk inpak-/kaftpapierken
Schone kleurkes draad
Een pin voor op een prikbord
Een lijmstift, geen vloeibare, want dat geeft miserie, believe me.
Enkele kleurtjes lint
Perforator
Enkele cellofaanzakjes
Sympathiek gekleurde snoepjes

 ÉÉN                                                                                                                                                            

Om te beginnen snijd je per zelf te maken postkaart 2 stuks van dezelfde afmeting uit een cornflakesdoos, ik gebruikte een bestaand postkaartje als standaardafmeting. Als ge der geen snoepen aanhangt kunt ge dat immers nog in nen gewonen enveloppe krijgen, zonder bij te betalen.

TWEE                                                                                                                                                          


Overtrek 1 van de twee kartontjes met je gekozen papier, let op als ge met lijntjes of ruitjes werkt dat dat wat recht verloopt. Je lijmt de boel best goed vast met een lijmstift (dan gaat dat papier niet golven) en laat dat wat drogen.


DRIE                                                                                                                                                           

Kies een figuur en teken die op je inpakpapier in een lichte potloodlijn. Vervolgens op gelijke afstand gaatjes voorprikken met de prikbordpin, dat voorkomt scheurtjes in teer papier eens je gaat rijgen.
-Gaatjes op zéér gelijke afstand kunnen wel eens voor smsen vol ongeloof zorgen als ze vragen of ge dat met't machine hebt gedaan en als ge dan vervolgens 'Neen, met de hand' antwoordt.-

VIER

Rijg je draad door de gaatjes heen, ik heb mijn draad steeds dubbel genomen aangezien ik nogal dun garen had gekozen.

VIJF

Kleef het tweede kartontje met de bedrukte kant tegen de achterkant van je bekleefde/bestikte karton en laat een poosje drogen. Vervolgens kan je naar believen stempelen, perforeren, zakjes bevestigen en wat je maar wil. 'Klaar' wil ook wel eens wat zeggen.

Ge kunt natuurlijk ook een jeansnaald in uw machine zwieren en zo veel tijd uitsparen. Maar ik raad minder stevig karton aan dan. En bovendien kon U hier  lezen dat dat tussen mij en een masjien nog altijd niet zo vlot verloopt.

Á Bièntôt,

Sieselaajn.

Rooie kaken.

Kent ge dat gevoel dat ge niet weet wat te vertellen? En dan wacht ge te lang en dan weet ge niet meer wat eerst verteld?

Wel... - Zo ging het niet. Mijn agenda zat gewoon vol. Ineens. En als ik dan al eens een gaatje vond, moest ik dat ten volle benutten om te recuppen van de vakantie. Wreed jong.
Voor dat gulder allemaal begint te denken dat ik twee maanden met mijn gat in de zon op één of ander subtropisch eiland heb gelegen, think again. Om budgettaire verbouwredenen werd het een hele zomer in dat Belgenland. Het is me wat, maar ik heb't overleefd. Ik zou durven zeggen met glans. Maar dat klinkt dan ook weer zo pfuh. En ik wil nog altijd graag op reis ook.

 Zomer dus. En dat begon hiermee.

07/07/2011 - Eerste zit!

(Voor de UGent-leken, dat hoopke cijfers in de laatst gevulde kolom, dat zijn mijn punten.)
Dat  begon al goed.
Vervolgens werd het linoleum-monster getemd. Mét flair.

(Dat kan chronologisch gezien ook vroeger geweest zijn, mei bijvoorbeeld. Maar als ge dat terug vindt en 't is wijs dan post ge dat maar. 'k Heb immers iets goed te maken.)

Couch-surfer, juli 2011.

Er werd al eens ge-Couchsufed. Dat deken vervangen is trouwens mijn volgende project, me dunkt.

Verder werd al eens een idee opgedaan op het werk, er gebeurde wel nen keer een wreed accident, er werd ge-DasPop-t, der gebeurden straffe dingen op kamp, er werd een dakgoot geïmproviseerd, en dat volgde dan weer op het voorgaande afbraakwerk. Tot slot was er nog Crammerock, waar Het Lief in stijl van de grond ging en er al eens een groepsfoto werd gemaakt.

Ergens in een babybed, juli 2011.

Wreed accident, juni 2011.

Straffe toeren in de kampkeuken, augustus 2011.

Lokerse Feesten, begin augustus 2011.

Tranen met tuiten, augustus 2011.

Sieselaajn nv. Voor uw creatief loodgieterswerk. Augustus 2011.

Sieselaajn & C° vs Achterbouw: 1-0. Augustus 2011.

Het Lief van de grond, Crammerock begin september 2011.

Crammerock 2011.

Schone zomer, vindt ge niet?
Á Bièntôt,


Uw Immer-Sieselaajn.

Ps: sponsors voor mijn uitgestelde reis mogen zich vanaf heden aanmelden. Voor stortingen vanaf 200€ schrijf ik in mijn schoonste handschrift een persoonlijk fiscaal attest.