donderdag 6 juni 2013

Pauze.

Ik had op pauze willen drukken, ergens een maand of twee geleden.
Toen ons leven druk maar gezellig was.

Maar het leven ging onverstoord verder. Gisteren riep ik nog 'STOP' maar het was al te laat.
De bus startte zijn motor en reed weg, mijn Lief wegvoerend.
Mijn Lief met de blauwe muts en het VN-label dat ik (een centimeter te hoog trouwens) op zijn hemd naaide.
Mijn hart brak een beetje.


Weg naar Melsbroek, waar een vliegtuig wachtte met bestemming 'Beirut'.
Weg voor een maand of vijf.
En hoewel ik niet aan mijn proefstuk toe ben, doet het elke keer meer pijn.

Geen pauze dus, maar een keiharde start. Start van 140 nachten alleen, of 140 dagen om zelf in te vullen, ik ben er nog niet uit. Of om te werken, tijdens de job en in het huis. Of om te naaien.

Ik zie het wel.
Jullie ook.


2 opmerkingen:

  1. He bah! Het lijkt me vreselijk om je lief zo lang te moeten missen. Heel veel sterkte de komende tijd!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bwaah, wij deden meer dan 10 jaar geleden eens 3 maanden toen Ward aan boord van een loos schip stage deed. En vorige zomer deden we 3 weken, en tussendoor doen we geregeld ook periodes tot een week... Het is nooit tof, en als het zo lang is, is dat echt vreselijk! Hopelijk brengt de zomer mooi weer en kan je de dagen vullen met genoeg activiteiten om zoveel mogelijk afleiding te voorzien... Maar het weerzien zal des te gelukkiger zijn!

    BeantwoordenVerwijderen